-
1 zrzucić
глаг.• ниспровергнуть• сбрасывать• сбросить• скидывать• скинуть* * *zrzuc|ić\zrzucićony сов. 1. сбросить;\zrzucić z siebie ubranie сбросить с себя одежду; \zrzucić bombę сбросить бомбу; \zrzucić do dołu сбросить (свалить) в яму;
2. перен. свалить; сложить;\zrzucić na kogoś winę свалить на кого-л. вину;● \zrzucić maskę сбросить маску;
\zrzucić wagę спорт. согнать (сбросить) вес+2. zwalić
* * *zrzucony сов.1) сбро́ситьzrzucić z siebie ubranie — сбро́сить с себя́ оде́жду
zrzucić bombę — сбро́сить бо́мбу
zrzucić do dołu — сбро́сить (свали́ть) в я́му
2) перен. свали́ть; сложи́тьzrzucić na kogoś winę — свали́ть на кого́-л. вину́
•- zrzucić wagęSyn:zwalić 2)
См. также в других словарях:
zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… … Słownik języka polskiego
zrzucić — 1. Zrzucić ciężar, kamień z serca «przestać się czymś martwić, pozbyć się kłopotu»: Mówiono, że z kimś wyjechała, że wyszła za mąż. Gdy ją odnalazł, dalej była bardzo piękna. I szalona. Jak szalona, miało się okazać później. Potrząsnął głową.… … Słownik frazeologiczny
zrzucać — 1. Zrzucić ciężar, kamień z serca «przestać się czymś martwić, pozbyć się kłopotu»: Mówiono, że z kimś wyjechała, że wyszła za mąż. Gdy ją odnalazł, dalej była bardzo piękna. I szalona. Jak szalona, miało się okazać później. Potrząsnął głową.… … Słownik frazeologiczny
wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… … Słownik języka polskiego
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego
wina — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. winanie {{/stl 8}}{{stl 7}} czyn, postępek, zachowanie uznane za wykroczenie, sprzeczne z normami obyczajowymi, moralnymi, z przepisami prawa; przewinienie, grzech, występek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kara za winy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… … Słownik frazeologiczny
